Alberto Maria De Agostini - wielki człowiek, o którym zapomniano na kilka dziesięcioleci. Wydaje się to nieprawdopodobne, nie sposób bowiem przecenić jego pracy ewangelizacyjnej, podróży, jakie odbywał, odkryć i książek, w których je opisał, a także niezwykłych fotografii stanowiących dokumentację jego przygód.

Wszystko zmieniło się nieoczekiwanie w 1984 roku, na spotkaniu z Egidiem Viganò, rektorem większym Zgromadzenia Salezjańskiego, które odbyło się w Rzymie. Dzięki entuzjazmowi księdza Marca Bongioanniego, dyrektora Biura Wydawniczego Kongregacji ANS, oraz na skutek starań Museo Nazionale della Montagna w Turynie, zainicjowano działania mające na celu popularyzację dokonań księdza De Agostiniego. Projekt rozwijał się w ciągu kolejnych trzydziestu lat i stał się ważnym elementem działalności Muzeum.

Od tamtego czasu zorganizowano cztery duże wystawy poświęcone życiu i działalności księdza, jego prace prezentowane były we Włoszech, Argentynie, Chile, Kanadzie oraz w Szwajcarii. Wydane zostały cztery albumy z jego fotografiami, niektóre z nich miały kilka edycji. Museo della Montagna wyprodukowało również trzy filmy dokumentalne poświęcone temu niezwykłemu podróżnikowi, przygotowano wydarzenia, prezentacje i podróże jego śladami.

Udało się także odzyskać filmy nakręcone przez De Agostiniego i umożliwić ich projekcję: La processione di Fontanamora sui monti di Oropa (Procesja w Fontanamorze na górę Oropa, 1933), a przede wszystkim Terre Magellaniche (Ziemie Magellana, 1933) - dokumentu opisującego regiony południowej półkuli, będącego ostateczną wersją poprzedniego filmu - Terra del Fuoco (Ziemia Ognista, 1928). Jego prezentacji przy różnych okazjach towarzyszył specjalny podkład muzyczny.