E-mail Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Tatry
Aktualności
 ABC turysty
   Przygotowanie
   Ekwipunek
   Informacje TOPR i TPN
   Oznaczenia szlaków
   Przewodnicy
   Przejścia graniczne
    Bezpieczeństwo
      Gdy spotkasz misia...
      Lawiny
      Ku przestrodze...
      Bezpieczeństwo, porady
   Zwierzę na szlaku
   Schroniska
 O Tatrach
   TPN i TANAP
   Klimat
   Geologia
    Zwierzęta
      Gatunki
   Rośliny
    Tatry w liczbach
    Historia
 Encyklopedia Tatr
   Alfabetycznie
   Tematycznie
   Multimedia
 Wycieczki
   Zaplanuj wycieczkę
   Miejsce startu
   Miejsce docelowe
   Skala trudności
   Wszystkie
 Jaskinie tatrzańskie
    SKTJ PTTK
      Aktualności
      Działalność
      Kurs
      Wspomnienia
      Polecane strony
      Galeria
      Kontakt
   Powstanie jaskiń
   Krążenie wody w skałach
   Nacieki
   Morfologiczne typy
   Klimat jaskiń
   Powstanie jaskiń tatrz.
Zagadki tatrzańskie
 Aktywny wypoczynek
   Taternictwo
   Speleologia
   Paralotnie
   Ski-alpinizm
   Narciarstwo
   Na rowerze
   Turystyka jaskiniowa
   Trasy biegowe
   Turystyka piesza
   Sporty wodne
Galeria
Warunki w Tatrach
Forum dyskusyjne
Zakopane, Tatry, Podhale
E-mail
Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Zakopane


zapamiętaj numer alarmowy w górach!!!
0 601 100 300
 nawigacja:  Z-ne.pl » Portal Zakopiański

w nazwach
w nazwach i opisach
wszędzie
alfabetycznie:    A  B  C  Ć  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  R  S  Ś  T  U  W  Z  Ź  Ż  
Wa    Wb  Wc    Wd  We  Wf  Wg  Wh  Wi  Wj  Wk  Wl    Wm  Wn    Wo    Wp  Wr  Ws    Wt  Wu  Ww  Wz   

  Przeglądasz dział: W
ilość pozycji w dziale: 292
Zmień dział na:
 
Wołoszynem, Polana pod (Nie okreslony)
   Wołoszynem, Polana pod (ok. 1245 - 1320 m) lub Wyżnia Polana pod Wołoszynem. P. Dość duża, pochyła polana, położona u stóp kończyn pn.-wsch. grani Wołoszyna, między środk. częścią Waksmundzkiej Doliny a gł. gałęzią Doliny Białki. Była gł. polaną Wołoszyńskiej Hali.Przez P. p. W. prowadzi znakowany szlak tur. wiodący z Zakopanego przez Waksmundzką Polanę do Starej Roztoki i Morskiego Oka, a ku pn. odchodzi z tej polany...
więcej
Wołoszyńska Hala (Nie okreslony)
   Wołoszyńska Hala lub Hala Wołoszyn, dawniej też Wołoszynia Hala. P. Dawna hala past. obejmująca prawie cały grzbiet Wołoszyna z jego stokami. Głównym jej ośrodkiem była Polana pod Wołoszynem, gdzie znajdował się szałas i szopy. Pierwotnie W.H. obejmowała nie tylko grzbiet Wołoszyna, lecz również obszar dopiero później wyodrębnionych z niej dwóch hal: Hala Roztoka i Hala Pięć Stawów. Nazwa: »...
więcej
Wołoszyńska Jadwiga (Nie okreslony)
   Wołoszyńska Jadwiga (5 IV 1882 Nadwórna k. Stanisławowa - 30 VIII 1951 Kraków). Botanik (Uniw. Lwow. 1903-07, dr 1912), wybitna w skali światowej specjalistka od glonów (algolog), także limnolog i paleobotanik, prof. UJ 1932-50 i Akad. Med. w Krakowie 1950-51. Czł. koresp. PAU 1945. Autorka ok. 50 rozpraw z dziedziny algologii, opisała 7 nowych rodzajów oraz 126 nowych gatunków i odmian glonów współcz. i 45 nowych gatunków kopalnych. Jej...
więcej
Wołoszyńska Przełęcz, Niżnia (Nie okreslony)
   Wołoszyńska Przełęcz, Niżnia (2036, 2036 m), dawniej niewłaściwie Siodło Wielbłąda. P. Szerokie siodło między Skrajnym Wołoszynem a Pośrednim Wołoszynem. Znajduje się nad Pośrednią Waksmundzką Równicą.
więcej
Wołoszyńska Przełęcz, Wyżnia (Nie okreslony)
   Wołoszyńska Przełęcz, Wyżnia (2066, 2061 m), dawniej niewłaściwie Szyja Wielbłąda. P. Szerokie siodło między Pośrednim Wołoszynem a Wielkim Wołoszynem. Znajduje się nad Zadnią Waksmundzką Równicą.
więcej
Wołoszyński Stawek (Nie okreslony)
   Wołoszyński Stawek (ok. 1245 m). P. Maleńki okresowy stawek przy dolnym (pn.) końcu Polany pod Wołoszynem, zaraz za pierwszymi drzewami lasu.
więcej
Wołoszyńskie Jaskinie (Nie okreslony)
   Wołoszyńskie Jaskinie. P. Dwie małe jaskinie w lesie na stokach Wołoszyna, na pd.-wsch. od Polany pod Wołoszynem: Niżnia Wołoszyńska Jaskinia (ok. 1130 m, dług. korytarzy 43 m) i Wyżnia Wołoszyńska Jaskinia (ok. 1150 m, dług. korytarzy 27 m).
więcej
Wołowa Drabina (Nie okreslony)
   Wołowa Drabina (ok. 2050-2340 m). P. Długi, wybitny zachód, wybiegający od podnóża pn. ściany Żabiej Turni Mięguszowieckiej ukosem w górę w poprzek urwisk Wołowego Grzbietu aż pod Małą Wołową Szczerbinę. Wiodąca tym zachodem droga tatern. stanowi najdogodniejszy od północy dostęp do środk. partii Wołowego Grzbietu. Pierwsze przejście całej W.D.: Janusz Chmielowski, Zygmunt Klemensiewicz i Mieczysław Świerz w 1926. Zimą:...
więcej
Wołowa Szczerbina, Mała (Nie okreslony)
   Wołowa Szczerbina, Mała (ok. 2355 m), dawniej Wołowa Szczerbina; Západná Volia štrbina, dawniej Západná Volová štrbina; Ochsenhörner Scharte; Ökörszarv-csorba. PS. Jedna z najważniejszych przełączek w Wołowym Grzbiecie, mn.w. w środku między Hińczową Turnią a Wołową Turnią. Widziana od pd. stanowi ona wybitne wcięcie grani, obramowane dwiema turniami o kształcie rogów. Wszystkie nazwy M.W.S. pochodzą od Wołowego Grzbietu, a...
więcej
Wołowa Szczerbina, Wielka (Nie okreslony)
   Wołowa Szczerbina, Wielka (ok. 2355 m); Velká Volia štrbina; Westliche Ochsenrückenscharte; Nyugati-Ökörhát-csorba. PS. Jedna z przełączek w Wołowym Grzbiecie, bezpośrednio na pn.-zach. od szczytowej kopuły Wołowej Turni. Wszystkie jej nazwy pochodzą od Wołowego Grzbietu.
więcej
Wołowa Turnia (Nie okreslony)
   Wołowa Turnia (2373, 2360, 2373 m); Volia veža, dawniej Volová veža; Ochsenrückenturm; Ökörhát-torony. PS. Środk. szczyt Wołowego Grzbietu, o kształcie piramidy, dobrze widoczny znad Morskiego Oka. Ścianami W.T. wiodą ciekawe drogi tatern. o wielkich trudnościach, ale istnieją też drogi łatwe na ten szczyt. Pierwsze wejście: Katherine Bröske i Simon Häberlein w 1905. Zimą: Alfred Grosz w 1913. Nazwy Wołowej Turni (polska i in.)...
więcej
Wołowcowa Dolina (Nie okreslony)
   Wołowcowa Dolina lub Dolina Wałowiec (ok. 1300-1600 m); Podvalovec, žlab "Pod Válovec". S. Jedno ze wsch. odgałęzień Bobrowieckiej Doliny (odnogi Jałowieckiej Doliny), wznoszące się pod gł. wierzchołek Salatyńskiego Wierchu (2047 m), pod Pośrednią Salatyńską Przełęcz (2015 m) i Mały Salatyn (ok. 2030 m).
więcej
Wołowcowa Przełęcz (Nie okreslony)
   Wołowcowa Przełęcz (ok. 2180 m); Volovcovo sedlo, dawniej Volovské sedlo. S.Szeroka przełęcz między Hińczową Turnią a Wołowcem Mięguszowieckim. Nazwa pochodzi od Wołowca Mięguszowieckiego.
więcej
Wołowcowy Grzbiet (Nie okreslony)
   Wołowcowy Grzbiet, błędnie Jałowiecka Hora; błędnie Jalovecká hora. S. Długi grzbiet, który z Małego Salatyna (ok. 2030 m) zbiega ku pd.-zach. do połączenia dwóch gł. odnóg Jałowieckiej Doliny: Bobrowieckiej Doliny i Doliny Parzychwost. Wzdłuż wsch. podnóża W.G. ciągnie się Głęboka Dolina. Dwa kopiaste wzniesienia w Wałowcowym Grzbiecie: w środk. części Wielki Łysiec 1827 m (Velký Lysec lub Lysec), a w dolnej Mały Łysiec...
więcej
Wołowiec (Nie okreslony)
   Wołowiec (2064, 2063, 2064 m); Volovec. PS. Wybitny szczyt w gł. grani Tatr Zach., wznoszący się w jej punkcie zwornikowym nad dolinami: Chochołowską, Jamnicką i Zuberską. W Wołowcu odgałęzia się od gł. grani Tatr Zach. długa grań boczna, która biegnie ku pn. przez Rakoń i Długi Upłaz, a potem od Grzesia jednym ramieniem dalej ku pn. przez Bobrowiec i Furkaskę, a drugim ku zach. do Osobitej. Na W. wchodzono od dawna: pasterze,...
więcej
Wołowiec Mięguszowiecki (Nie okreslony)
   Wołowiec Mięguszowiecki (2212, 2227 m); Volovec Mengusovský, dawniej Štít Olgy lub Olgin štít; Volovec, potem Olgaspitze; Volovecz, potem Olga-csúcs.S. Końcowe wzniesienie bocznej grani odchodzącej od Hińczowej Turni ku pd. i dzielącej górną część Mięguszowieckiej Doliny na dwie odnogi: Hińczową Dolinę i Żabią Dolinę Mięguszowiecką. Pierwsze znane wejście: Kornel Stodola i przew. Johann Franz jun. w 1903. Zimą: Mieczysław...
więcej
Wołowy Grzbiet (Nie okreslony)
   Wołowy Grzbiet; Volí chrbát, dawniej Volov chrbet; Ochsenrücken; Ökörhát. PS. Odcinek głównej grani Tatr Wys. od Czarnostawiańskiej Przełęczy do Wyżniej Żabiej Przełęczy. Obejmuje następujące szczyty: Hińczowa Turnia, Wołowa Turnia i Żabia Turnia Mięguszowiecka. Dawniej nazwa pobliskiego Wołowca Mięguszowieckiego (Volovec, Volovecz) była czasem przenoszona na W.G., który potem otrzymał własną nazwę, odróżniającą go od...
więcej
woły (Nie okreslony)
   woły. Dawniej były wypasane na Podtatrzu i w Tatrach (i w całych Karpatach) w dużej liczbie, gdyż powszechnie ich używano jako zwierząt pociągowych (zwł. w gospodarce chłopskiej) i hodowano na mięso. W Tatrach Pol. wypas w. na większą skalę skończył się przed 1800, a całkiem zanikł na długo przed 1900. W Tatrach Słow., zwł. w ich orawskiej i lipt. części, wypasano te zwierzęta na większą skalę aż do II wojny świat....
więcej
Worcell Stanisław (Nie okreslony)
   Worcell Stanisław (26 III 1799 Stepań, Wołyń - 3 II 1857 Londyn). Rewol.-demokr. działacz społ. i polit., publicysta, uczestnik Powstania Listopadowego. W 1835 był współzałożycielem socjalist. organizacji Lud Polski (Gromada Grudziąż). Udając się po upadku Powstania Listopadowego w 1832 wraz z Józefem Bohdanem Zaleskim na emigrację do Francji, odwiedził w Łopusznej na Podhalu przebywającego tam w owym czasie Seweryna Goszczyńskiego. Wszyscy...
więcej
Worwa Stanisław (Nie okreslony)
   Worwa Stanisław (18 VII 1926 Warszawa). Taternik, alpinista, mgr inż. leśnik (UJ 1953). Należał do pierwszego powojennego pokolenia krakowskich » Pokutników, którzy swe taternictwo i alpinizm oparli na treningu skałkowym. Czł. Klubu Wysokogórskiego od 1946. Wspinał się w Tatrach od 1945, przeszedł wiele najwybitniejszych dróg o wielkich trudnościach z lat międzywoj. i wojennych, jak pn. filar Mięguszowieckiego Szczytu, pn.-wsch. ścianę...
więcej
Woyna-Orlewicz Marian (Nie okreslony)
   Woyna-Orlewicz Marian (5 X 1913 Wadowice). Zawodnik narc. (Wisła-Gwardia Zakopane), olimpijczyk (1936), działacz narc., ratownik tatrz. Matura w Zakopanem 1933. Studia: Studium Wychowania Fiz. przy Wydz. Lek. UJ 1936-39, mgr 1946. Jako zawodnik narc. (1929-49) zaliczał się do czołówki krajowej w biegach, kombinacji klasycznej i konkurencjach zjazdowych. W 1937 był Akademickim Mistrzem Świata w kombinacji klasycznej, a w 1939 wicemistrzem. Akademickim...
więcej
Woyzbun Barbara (Nie okreslony)
   Woyzbun Barbara. W 1938-40 kierowniczka schroniska Murowaniec na Gąsienicowej Hali. Równocześnie zarządzała starym schroniskiem PTT (powyżej Murowańca) i w 1939 użyczyła je na bazę Szkoły Taternictwa Klubu Wysokogórskiego. W pierwszych miesiącach okupacji niem. nadal prowadziła Murowaniec i nieraz udzielała w nim schronienia Polakom, którzy potajemnie udawali się przez Tatry na Węgry. W 1940 została usunięta z Murowańca przez władze...
więcej
Woźniakowski Jacek (Nie okreslony)
   Woźniakowski Jacek (23 IV 1920 Biórków = Biurków k. Proszowic), wnuk Jana Gwalberta Pawlikowskiego, współwłaściciel "Domu pod Jedlami" w Zakopanem. Historyk sztuki (UJ 1951, dr 1960), pisarz, publicysta, tłumacz, od 1959 dyr. wydawnictwa "Znak", od 1980 prof. nadzw. KUL, od 1976 czł. redakcji "Wierchów", w 1990-91 prezydent Krakowa. W czasie II wojny świat. walczył w kampanii wrześniowej (w ułanach), potem w AK. Ogłosił...
więcej
Wójcik Ewa (Nie okreslony)
   Wójcik Ewa (27 XI 1955 Katowice). Taterniczka jask., pedagog przedszkolny. Taternictwo jask. uprawiała od 1972. Brała udział w wielu osiągnięciach eksploracyjnych i sport., które w 1980-85 dały jej wśród kobiet czołową pozycję w świecie. W Tatrach uczestniczyła w odkryciu nowych partii w Kominiarskim Bańdziochu, Czarnej Jaskini, Jaskini za Siedmiu Progami, Machajowej Jaskini, Ptasiej Studni i in. Na wyprawach zagr. trzykrotnie...
więcej
Wójcik Stanisław (Nie okreslony)
   Wójcik Stanisław. Grotołaz, przewodnik tatrz. od 1963, potem klasy I. W latach 1950. i 1960. był jednym z bardziej aktywnych grotołazów zakop. i uczestniczył w odkryciu i eksploracji szeregu jaskiń w Tatrach Pol., m.in. w otoczeniu Doliny Małej Łąki. Pisywał na tematy jask., m.in. w czasopiśmie "Turysta" (1958, nr 23-24) i w "Wierchach" (30,1961;32, 1963).
więcej
Wójcik Wiesław Aleksander (Nie okreslony)
   Wójcik Wiesław Aleksander (26 III 1946 Kraków). Krajoznawca, działacz tur., autor licznych prac o górach pol., mgr inż budowy dróg żelaznych (Politechn. Krak. 1969). W 1970-76 pracował w krak. Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym, od 1976 jako redaktor wydawnictw PTTK, m.in. "Wierchów". Przodownik turystyki górskiej (od 1967), przewodnik tatrz. (od 1970), znakarz szlaków górskich. Od 1968 działał w różnych organizacjach związanych z turystyką...
więcej
Wójcik Zbigniew J. (Nie okreslony)
   Wójcik Zbigniew J.(30 III 1931 Łuck).Geolog (UW, dr 1963) i speleolog, pracownik Muzeum Ziemi w Warszawie. Profesor (1990).Od II poł. lat 1950. i w latach 1960. jeden z bardziej aktywnych speleologów pol., zwł. w Tatrach, gdzie oprócz badań w jaskiniach prowadził też prace geol. na powierzchni. Od 1957 publikował liczne prace nauk. i sprawozdawcze, a ponadto artykuły w prasie o jaskiniach tatrz. Z większych prac nauk. i pop.-nauk. ogłosił...
więcej
Wójcik Zygmunt (Nie okreslony)
   Wójcik Zygmunt (12 XI 1914 Zakopane - 18 IV 1972 tamże). Zakop. taternik, ratownik górski, przewodnik tatrz., działacz PTT i PTTK. Taternictwo uprawiał zwł. w 1934-47, m.in. kiedy w czasie II wojny świat. pracował w Murowańcu na Gąsienicowej Hali; wspinał się najczęściej w towarzystwie Wilhelma Bracha. Przeszedł wtedy szereg nowych dróg i wariantów na szczytach naokoło Gąsienicowej Hali. W 1948-50 działał w » Komisji...
więcej
wrota (Nie okreslony)
   wrota. Wybitna, szeroka przełęcz. W tatrz. nazwach geogr. jest to forma rzadka (np. Wrota Chałubińskiego, potocznie Wrota), natomiast częste jest zdrobn. » wrótka.
więcej
Wrotami, Kopa nad (Nie okreslony)
   Wrotami, Kopa nad (ok. 2075 m); Kopa nad Chałubińského bránou. PS. Niższy (pn.-zach.) i bardziej zwarty z dwóch niewybitnych szczytów między Zadnim Mnichem a Wrotami Chałubińskiego, tuż nad tymi ostatnimi. Od Ciemnosmreczyńskiej Turni oddziela Kopę nad Wrotami dwusiodłowa Przełęcz nad Wrotami (ok. 2055 m). Dawniej Kopa nad Wrotami była uważana za część Ciemnosmreczyńskiej Turni, a obecnie za odrębny szczyt. Pierwsze wejście na...
więcej


Pierwsza [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] »» Ostatnia


Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »»

ZAKOPIAŃSKI PORTAL INTERNETOWY Copyright © MATinternet s.c. - ZAKOPANE 1999-2024