|
|
|
Przeglądasz dział: Nie okreslony
ilość pozycji w dziale: 3073 |
Zmień dział na:
|
|
|
czekan |
|
|
|
czeluść |
|
czeluść . W terminologii tatern.: głęboka rozpadlina skalna, b. głęboko
wcięta część komina lub żlebu.
|
|
czeremcha |
|
czeremcha. Czeremcha zwyczajna (Prunus padus, Cerasus padus, Padus
avium ), z rodziny Różowatych (Rosaceae ), podrodziny Śliwowych
(Prunoideae ), jest krzewem lub niewielkim drzewem, o silnie pachnących,
białych, zwisłych gronach kwiatowych i liściach podługowatoeliptycznych,
zaostrzonych, brzegiem ząbkowanych, przy zgnieceniu niemiło woniejących,
podobnie jak i oddarta kora. Owoce małe, czarne, połyskliwe śliweczki,...
|
|
czermień błotna |
|
czermień błotna (Calla palustris), z rodziny Obrazkowatych
(Araceae). Cz.b., nazywana niekiedy z łacińska kallą, ma duże,
długoogonkowe, trójkątnosercowate liście na końcu zaostrzone. Kwiatostan w
formie kolby, gęsto okrytej kwiatami, z jednej strony otulonej rodzajem
jajowatopodługowatej, zaostrzonej pochwy, od wewnątrz białej, zewnętrznie
zielonej. Zwykle uważa się - niesłusznie - tę pochwę za kwiat. Owocki okrywają...
|
|
czerpak |
|
czerpak . nazwa podh. na rodzaj dużego drewnianego kubka, toczonego z
jaworu, z denkiem wbitym od dołu, szerszego u góry, z drewnianym, zwykle
rzeźbionym uchwytem na całą wysokość i powyżej kubka, z otworami na palce.
Czerpaki były używane gł. na halach przez pasterzy do picia mleka lub
żentycy.
|
|
czołówka |
|
czołówka . Latarka elektr. noszona na kasku lub wprost na czole,
połączona kabelkiem z pojemnikiem z baterią w kieszeni lub w plecaku. Czołówki
używają taternicy i alpiniści podczas wspinania się w nocy, a także grotołazi w
jaskiniach. Zob. też ściana czołowa.
|
|
czosnek |
|
czosnek (Allium ), z rodziny Liliowatych (Liliaceae ). W
Tatrach i u ich pd. podnóża występują głównie dwa gatunki czosnku: cz. skalny
(A. senescens ssp. montanum ) i cz. syberyjski (A. sibiricum
). Oba są zbliżone wyglądem do pospolitego cz. hodowanego; pierwszy ma
liście płaskie, wąskie a kwiaty w baldaszkach barwy jasno-różowolila, drugiego
liście są obłe, rurkowate, podobnie jak u szczypiorku; kwiaty...
|
|
czuba |
|
czuba . Szczyt, wierzchołek, kopa. Występuje często w nazwach geogr. w
Tatrach, np. Goryczkowa Czuba.
|
|
czucha |
|
czucha lub cucha. Są to błędne formy słowa » cuha.
|
|
czworolist pospolity |
|
czworolist pospolity lub jednojagoda czworolistna (Paris quadrifolia
), z rodziny Liliowatych (Liliaceae ). Niekiedy błędnie nazywany
wilczą-jagodą, którą to nazwę istotnie ma pokrzyk wilcza-jagoda (Atropa
belladonna ).Cz.p. - to oryginalna roślina, zakwitająca w czerwcu (lipcu),
która na pojedynczej łodyżce - przeciętnie 20-30 cm wysokiej - nosi 4
jajowatopodłużne listki ustawione w okółek. Nad nimi, na krótkiej szypułce...
|
|
Ćwikliński Zefir |
|
Ćwikliński Zefir (6 II 1871 Lwów - 24 VII 1930 Zakopane). Malarz (studia
w Krakowie i Wiedniu). Z początku zajmował się głównie malarstwem rodzajowym,
potem pejzażem. W 1908 osiadł na stałe w Zakopanem i od tego czasu czołowe
miejsce w jego twórczości zajęły Tatry. Wystawiał w Polsce i za granicą. W 1930
w Budapeszcie na międzynar. wystawie alpin. wyróżniono jego obraz tatrz.
Limba. Jego obrazy tatrz. zachowały się w różnych...
|
|
darniówka tatrzańska |
|
darniówka tatrzańska (Pitomys tatricus ). Mały gryzoń o szarym
futerku, króciutkich uszkach, endemit tatrz., znany tylko z wyższych części
Tatr, powyżej górnej granicy lasu, do 2000 m, np. z okolic Gąsienicowej Hali,
Morskiego Oka, Pięciu Stawów Pol. Żyje przeważnie pod ziemią, w norach, odżywia
się roślinami.
W Tatrach występuje również darniówka zwyczajna (Pitomys subterraneus
), znana i pospolita na niżu. Żyje...
|
|
deniwelacja |
|
deniwelacja . W odniesieniu do jaskiń ciągnących się od otworu zarówno w
górę jak i w dół termin ten oznacza sumę głębokości części zstępującej i
wysokości części wstępującej, obie mierzone od otworu jaskini.
|
|
depresja |
|
depresja . Termin topogr., oznaczający formację podobną w kształcie i
przebiegu do żlebu, ale proporcjonalnie płytszą i szerszą, zwykle też większą od
typowego żlebu.
|
|
direttissima |
|
direttissima . Przejęte przez taterników wyrażenie alpin. (pochodzące z
włoskiego), oznaczające drogę wiodącą możliwie najprościej na wierzchołek w
linii jego spadku i zwykle środkiem ściany jakiegoś szczytu. Drogi takie
zazwyczaj są trudniejsze od innych na tej samej ścianie.
Termin direttissima zarówno w Alpach jak i w Tatrach stosowany jest jednak
dość luźno i określane nim drogi przeważnie przebiegają niezbyt blisko idealnej...
|
|
dokumenty lokacyjne |
|
dokumenty lokacyjne i przywileje sołtysie lub ich potwierdzenia, zwane
też przywilejami królewskimi, wydawane były przez królów pol., sądy
referendarskie, starostów nowotarskich itd. w związku z wsiami zakładanymi lub
już istniejącymi na Podhalu. Wiele z tych dokumentów zawiera jedne z
najstarszych wiadomości o Tatrach, gł. o terenach tatrz. przydzielanych sołtysom
do wypasu. Zachowane dokumenty tego rodzaju pochodzą z 1434-1767.
Dużo...
|
|
dolomit |
|
dolomit . Skała osadowa, składająca się z podwójnego węglanu wapnia i
magnezu. D. jest twardszy od zwykłych wapieni, kolor ma najczęściej żółtawy,
powierzchnię jakby pomarszczoną, rowkowaną. Rowki owe powstały przez wymycie
miękkiego kalcytu ze skały dolomitowej. Dolomitowe skałki w Tatrach można
zobaczyć np. w Dolinie Białego, Strążyskiej (Kominy), za Bramką. Na Smytniej
Polanie są dolomity seledynowe z triasu, w ścianach szczytów...
|
|
dominium |
|
dominium . W Polsce przedrozbiorowej dominium było wielką posiadłością
ziemską lub leśną, należącą do króla lub możnego rodu szlacheckiego. Pod zaborem
austr., w Galicji dominia istniały od 1772 do 1867 (tj. do chwili stworzenia
powiatów i urzędów powiatowych) i były zorganizowane na wzór dominiów
istniejących już w in. krajach austriackich. Te dominia były prawno-prywatnymi
jednostkami adm., pomocniczymi w administracji państw.,...
|
|
drabina |
|
drabina . Termin topogr., oznaczający żleb, stromą dolinkę, stromy zachód
itp. Występuje w nazwach geogr., np. Drabina, Niemiecka
Drabina.
|
|
draperia |
|
draperia , także draperia jaskiniowa lub draperia naciekowa. Jedna z form
» nacieków jaskiniowych w kształcie zasłony zwisającej ze stropu, z
przewieszonej ściany lub z krawędzi skalnej w jaskini.
|
|
|
Pierwsza
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10]
»»
Ostatnia
|
|