E-mail Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Tatry
Aktualności
 ABC turysty
   Przygotowanie
   Ekwipunek
   Informacje TOPR i TPN
   Oznaczenia szlaków
   Przewodnicy
   Przejścia graniczne
    Bezpieczeństwo
      Gdy spotkasz misia...
      Lawiny
      Ku przestrodze...
      Bezpieczeństwo, porady
   Zwierzę na szlaku
   Schroniska
 O Tatrach
   TPN i TANAP
   Klimat
   Geologia
    Zwierzęta
      Gatunki
   Rośliny
    Tatry w liczbach
    Historia
 Encyklopedia Tatr
   Alfabetycznie
   Tematycznie
   Multimedia
 Wycieczki
   Zaplanuj wycieczkę
   Miejsce startu
   Miejsce docelowe
   Skala trudności
   Wszystkie
 Jaskinie tatrzańskie
    SKTJ PTTK
      Aktualności
      Działalność
      Kurs
      Wspomnienia
      Polecane strony
      Galeria
      Kontakt
   Powstanie jaskiń
   Krążenie wody w skałach
   Nacieki
   Morfologiczne typy
   Klimat jaskiń
   Powstanie jaskiń tatrz.
Zagadki tatrzańskie
 Aktywny wypoczynek
   Taternictwo
   Speleologia
   Paralotnie
   Ski-alpinizm
   Narciarstwo
   Na rowerze
   Turystyka jaskiniowa
   Trasy biegowe
   Turystyka piesza
   Sporty wodne
Galeria
Warunki w Tatrach
Forum dyskusyjne
Zakopane, Tatry, Podhale
E-mail
Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Zakopane


zapamiętaj numer alarmowy w górach!!!
0 601 100 300
 nawigacja:  Z-ne.pl » Portal Zakopiański

w nazwach
w nazwach i opisach
wszędzie
alfabetycznie:    A  B  C  Ć  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  R  S  Ś  T  U  W  Z  Ź  Ż  

  Przeglądasz dział: Nie okreslony
ilość pozycji w dziale: 3073
Zmień dział na:
 
driakiew lśniąca
   driakiew lśniąca (Scabiosa lucida ), z rodziny Szczeciowatych (Dipsacaceae ). Przeciętnie ok. 30 cm wysoka roślina, o dolnych liściach całych, jajowatopodługowatych, brzegiem karbowanych, a łodygowych pierzastosiecznych, głęboko wcinanych i ząbkowanych. Główki kwiatowe o kwiatach jasnolila lub różowolila, czasem prawie purpurowolila. Kwiaty brzeżne, większe, otaczają główkę brzegiem dookoła. Nazwa polska niezgodna z...
więcej
droga
   droga . W znaczeniu tur. i tatern. jest to szlak (trasa) przejścia w jakimkolwiek terenie bez względu na to czy prowadzi zbudowaną drogą (szosą), ścieżką, czy też po bezdrożu. Np. zarówno szosa do Morskiego Oka, jak i Orla Perć oraz szlak Bednarskiego na pd. ścianie Zamarłej Turni są drogami, przy czym pierwsza z tych dróg jest dostępna dla samochodów, druga tylko dla wprawniejszych turystów, a trzecia jedynie dla b. wprawnych taterników,...
więcej
drozdy
   drozdy , z rodziny drozdowatych (Turdidae ). W Tatrach żyją liczne gatunki d.: paszkot, kwiczoł, kos, d. śpiewak, d. obrożny, d. skalny i in. Z nich dwa ostatnie są gatunkami górskimi lub podgórskimi. Najczęściej można usłyszeć, a nawet zobaczyć d. śpiewaka. Górale na drozda mówią: drożdż. Inną nazwą drozda jest nagórnik. Drozd obrożny (Turdus torquatus alpestris ), po góralsku okowcak, ma pióra...
więcej
drzewa
   drzewa . Liczne gatunki drzew, zarastające lasy tatrz. tak dolnego, jak i górnego regla, można podzielić na różne grupy. A więc przede wszystkim na drzewa iglaste (czyli szpilkowe), np. świerk, jodła, modrzew, limba, i drzewa liściaste, np. buk, jawor, olcha, brzoza. Te pierwsze rosną i w dolnym, i w górnym reglu (» piętra roślinności), te drugie natomiast występują tylko w reglu dolnym, z rzadka jedynie tu i owdzie wkraczając nieco w piętro...
więcej
dudy
   dudy , czasem gajdy, koza lub - mylnie - kobza. Był to instrument dęty, w Tatrach i pod Tatrami głównie zbójnicki i pasterski. Zbójnicy zabierali z sobą dudarza (dudziarza), aby im przygrywał w drodze. Podobnie bacowie zapraszali dudarza na hale, by wieczorami przygrywał juhasom. A nawet i sami bacowie bywali niekiedy dudarzami. Na Podtatrzu i w samych Tatrach d. były znane i po stronie pn. i pd. D. składają się z worka ze skóry owczej lub...
więcej
dujawica
   dujawica . W gwarze podh.: silny wiatr, zwykle w połączeniu z zamiecią śnieżną.
więcej
dziad
   dziad lub dziadek. Pol. pasterze w Tatrach tak określali niewielką, zwykle samotnie sterczącą turniczkę, skałkę lub dużą wantę, a także w liczbie mnogiej (dziady) grupę takich obiektów. Takie określenia stały się nieraz nazwami własnymi: Dziad, Dziadek, Dziady itp. Zob. też dziadula.
więcej
dziadula
   dziadula . U pol. pasterzy tatrz.: samotnie stercząca i rzucająca się w oczy duża wanta, skałka lub turniczka, podobnie jak dziad lub dziadek. Czasem też jako nazwa własna takiego obiektu (Dziadula). W gwarze podh. dziadula to żebraczka, ale także w ogóle kobieta biedna, bez majątku.
więcej
dział wodny
   dział wodny (wododział). Symboliczna linia rozgraniczająca dwa dorzecza lub dwa zlewiska; biegnie zazwyczaj grzbietem górskim lub wzniesieniem terenu, niekiedy b. nieznacznym. Przez Tatry przebiega Wielki Europejski Dział Wodny, zwany krócej Europejskim Działem Wodnym. Stanowi on granicę między zlewiskiem Bałtyku a zlewiskiem Morza Czarnego; oddziela dorzecze Wisły od dorzecza Dunaju. Charakterystycznym i rzadko spotykanym zjawiskiem jest to, że...
więcej
dziewanna
   dziewanna (Verbascum ), z rodziny Trędownikowatych (Scrophulariaceae ). Roślina na niżu polskim spotykana często w różnych miejscach i w różnych gatunkach, w Tatrach jest b. rzadka. Występują tu gł. jej dwa gatunki: dz. drobnokwiatowa (V. thapsus ) i dz. pospolita (V. nigrum ), obie tylko po pd. stronie Tatr, zaś po pn. zanotowana jedynie jest dz. pospolita na Gubałówce. Dz. drobnokwiatowa, rzadsza od dz....
więcej
dziewięciornik
   dziewięciornik (Parnassia palustris ), z rodziny Skalnicowatych (Saxifragaceae ). Nazwę dziewięciornik często nadaje się mylnie zupełnie innej roślinie, » dziewięćsiłowi (zwł. w różnych pracach o zdobnictwie podh.). Prawdziwy dziewięciornik ma niewielkie, o średnicy 1,5-2 cm, przejrzysto białe, żyłkowane pięciopłatkowe kwiaty, w centrum kwiatu mieści się pięć charakterystycznych, frędzlowatych prątniczków (pręcików...
więcej
dziewięćsił bezłodygowy
   dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis ), z rodziny Złożonych (Compositae ). Błędnie zwany dziewięciornikiem, dziewięciornicą lub ostem. Dz. rozkłada na powierzchni gruntu swe piękne, kolczaste, podobne do ostów liście. Pośrodku nich wyrasta nie kwiat - jak się mylnie często mówi - lecz kwiatostan w kształcie okrągłego dysku, otoczonego dokoła skórzastymi, lśniącymi srebrzysto lub różowawymi listkami okrywy. Te listki...
więcej
dzięgiel leśny
   dzięgiel leśny (Angelica silvestris ) z rodziny Baldaszkowatych (Umbelliferae ). Roślina, pospolita w całej Polsce, posiada charakterystyczny, dość przyjemny zapach, zwł. korzeni. Przeciętnie mierzy ok. metra, ale dochodzi i 2 m. Liście ma duże, potrójnie pierzaste o rozdętych pochwach, kwiaty drobne, białe (b. rzadko różowawe) w baldaszkach. Rośnie na skrajach leśnych, polankach, w zaroślach, przy brzegach potoków itp....
więcej
dzik
   dzik (Sus scrofa ). Żyje w Tatrach dość licznie, zwł. w Tatrach Zach. oraz w niektórych miejscach Tatr Bielskich. Dziki żywią się pędrakami różnych owadów i zjadając je spełniają pożyteczną rolę dla lasu. Żywią się też opadłą bukwią, korzeniami, cebulkami i bulwkami różnych roślin górskich, ale ryjąc ziemię w ich poszukiwaniu niszczą darń na łąkach i polanach. Na krokusowych polanach Podhala i Tatr często widuje...
więcej
dziura
   dziura . Słowo to w pol. gwarach podtatrz. oznacza, jeżeli chodzi o Tatry, jaskinię lub kotlinkę, część doliny, także okno skalne i w ogóle wszelkiego rodzaju jamy i zagłębienia terenu. Słowo dziura i jego pochodny przymiotnik dziurawy występuje w Tatrach w nazwach geogr., np. Dziura, Dolina ku Dziurze, Dziurawe, Dziurawa Przełęcz.
więcej
dziurawiec
   dziurawiec (Hypericum ), z rodziny Dziurawcowatych (Guttiferae ). Roślina pospolita na niżu, na Podtatrzu i w samych Tatrach, gdzie rośnie kilka gatunków dz., ale najczęstsze są dwa: dz. pospolity (H. perforatum ) i dz. czteroboczny (H. maculatum, H. quadrangulum ), oba do siebie dość podobne, oba są roślinami niewysokimi, zazwyczaj gęsto ulistnionymi, listki niewielkie, podługowate, kwiaty żółte, pięciopłatkowe,...
więcej
dziwożona
   dziwożona , rzadziej bogińka (II przyp. l. mn.: boginiek), boginka lub mamuna. W wierzeniach ludności podtatrz. straszydło w kobiecej postaci, rodzaj złej czarownicy, demona. Dziwożony miały paskudny, pokraczny wygląd, skołtunione włosy, niezwykle długie piersi, których używały jako kijanek do prania bielizny, a potem zarzucały sobie przez ramiona na plecy. Dziwożony pono mieszkały w lasach lub zaroślach nad wodami, były...
więcej
dzwonki
   dzwonki . Należą do rodziny Dzwonkowatych (Campanulaceae ). W Tatrach rośnie wiele gatunków d. Wszystkie mają kwiaty mn.w. dzwonkowate - stąd nazwa, a barwy w różnych odcieniach niebieskiego, fioletowego, lila lub białe. Łodyga d. przy przełamaniu wydziela mleczny, lepki sok. Do wysokogórskich gatunków należą: dzwonek alpejski (Campanula alpina ), zazwyczaj silnie i dość długo owłosiony, o kilku lub kilkunastu...
więcej
ekslibris
   ekslibris . 1) E. własnościowy: mała, zwykle ozdobna kartka z nazwiskiem lub nazwą właściciela księgozbioru, naklejana zwykle na wewn. stronie przedniej okładki książki jako znak własności. E. własnościowe w powyższej postaci są znane w Europie od poł. XV w., w Polsce od 1516. - 2) E. okolicznościowy: znak podobny do poprzedniego, wydany przez instytucję lub stowarzyszenie z okazji jakiejś rocznicy lub imprezy, i nie będący znakiem...
więcej
ekstremalne drogi
   ekstremalne drogi , także ekstremistyczne. W taternictwie i alpinizmie są to drogi najtrudniejsze (wg skali trudności: VI czyli skrajnie trudne, a ostatnio także VII itd.) i zarazem możliwe do przejścia jedynie przy stosowaniu techniki sztucznych ułatwień. W Tatrach do e.d. można zaliczyć np. najtrudniejsze drogi na pn.-wsch. ścianie Kazalnicy Mięguszowieckiej. Przechodzenie takich dróg, to taternictwo ekstremalne (w Alpach: alpinizm...
więcej


Pierwsza [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] »» Ostatnia


Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »»

ZAKOPIAŃSKI PORTAL INTERNETOWY Copyright © MATinternet s.c. - ZAKOPANE 1999-2024